Sen Ateşden Gözler Gördün Mu?...
İşte Ötkenlerde Var.
Orada, dağların tam eteklerinde bir çocukla göz göze geldik, sabahın erken çağında saçları yüzüne dağılmış burnunun suyunu kollarına silmiş ve ağlayıp doymuş gözlerinde simsiyah iki tane karaları parlıyor ve kararmış ağaç gibi ellerini saklıyordu. onun boyuna ten olayım diye dizlerimi yere attım ve sol elimi kolluna koydum: sen ne güzelsin böyle dağların çeçeği misin böyle demiştim kız yüzündeki saçlarını topladı gözlerime gözlerinin karasını taktı.... sen daha güzelsin dedi, bakışdık bir türlü gülümsedi bana içimden bir şeyler gözlerime yansımışdı haberim yoktu benim.
- gözlerin daha güzeldi dedi, kahve rengi hemde yeşil gibi- aynı annem gibi...
-annen nerede görmek isterim dedim..
- o, öldü karğalar son kes bana kemiklerini saklamışdı kayanın çıkılmaz yerinde... ama babam kuzğunlar yemiş dedi.. suskun ve gözleri parlıyordu ateş vardı gözlerinde belkide kuru dağ odunlarından yapılmış bu ateşin tustusudur gözlerinde boğulan yanan... yanaklarına süzülen.... ağlama dedim.... susdu birdaha da susdu... ve daha da içten ah çekip; ben güçlüyüm annem öyle derdi, babamda öyle der hep. bak hep kanıp yanaklarımda kıpkırmızı hiç uşumem kan bana sıcaklık veriyor. Anneminde yanakları pembeydi saçlarıda simsiyah bak saçlarında helede saklıyorum cibimde var, onu saçlarıma tokurum ama dokumayı blmiyorum ki annem öğretecekti ama öğretemedi babamda zaman bulmuyor, .. sen biliyor musun. ben dokurum saçına prensesim dedim.. sevindi ama yine de ateş gibiydi.. saçları bile yanıyordu yakıyordu ellerimi.
ne istersen yaparız dedim.
artık geri dönmek gibi bir fikirim tamamen silindi aklımdan ben burada Ötkenlerde kalacaktım... o kolları ıslak ama hep ateş saçan kızla... saçlarına annesinin dağlardan topladığı saçlarını hörecektim, çiçek toplayacaktım ve korkusuz sonsuz, bir mutlu hayata kavuşacaktm.......... o kızın simsiyah saçları ateş saçan göz karaları beni kül etmişdi...... sana şehirden ne istersen alır getiririm dedim....
- bana annemi al getir dedi...... anne satılmaz ki birtanem sana anne olurum ben dedim....
Durdu ve elini göğe uzatarak bana sen oralara gitme o dağa gitme senide kuzğunlar parçalar, karğalar yer dedi....
- gitmem senin yanından bir yere gitmem.....
sen kayıp ettiklerin için ağlama... şimdi neler kayıp ediyorsun bir ona bak...
Asena Kocatürk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder